"Korsana karşı el ele daha materyalist bir ülkeye.."

Önümde bir pankart var. Propaganda dairesine yaptırdığım kampanyanın pankartları... (Laf aramızda; sürüyü kendi seçtiğim otlağa götürmek için kaval çalmanın adı da propaganda oldu artık). İşinin ehli kurnaz mı kurnaz bir çoban olarak kavalı elime almak vaktinin geldiğini sezdim inceden. Görüyorum ufacık ufacık veletler müzikle büyümeye yeltenmiş gizliden gizliye müzik dinliyorlar. Hemide bedava... Film seyrediyorlar; Torrent'ten. İndirmece... Halbuki eser sahibi istemiyor: "Parasını vermiyosan izleme/dinleme arkadaşım!" diyor. E haklı... Ayıptır söylemesi bende para konusunda  hassasım; adam: "istemiyorum." dedi mi yüreğim parçalanıyor. Bastım kanunu: Fikir Sanat Eserleri Koruma Kanunu diye, parasını vermeyen fatmagül izlesin diyerekten, ambale oldular. Sonuçta nedir yani sanat dediğin, paradan dahamı kıymetli. Tabi sahip olduğum bu vizyonla hemen yozlaşmayı tespit ettim ve çalışmaları başlattım. Hafiften bir itaat kültürü oluşturmak için şimdilik böyle pankarttı mitingdi daha moderen kavramlara yöneliyorum daha sonra yavaştan joplar konuşmaya başlar. Pankartta fena; hafif ironik yaptırttım: "Korsana karşı el ele daha materyalist bir ülkeye.."